اسم بازی!صداي ترق و توروق اين روزا همه جا شنيده مي شه و خبر رسيدن چهارشنبه سوري رو به
گوشمون مي رسونه . يك جشن كهن ايراني كه در شب آخرين چهارشنبه ي سال برگزار مي شه
. توي چهارشنبه سوري بنا به آيين زرتشت در ايران باستان مردم آتيش روشن مي كنن و با
پريدن از روي اون بدي ها و گناهان خودشون رو پاك مي كنن و با روحي پاك به پيشواز نوروز مي رن .
چهارشنبه سوري طي سال هاي اخير شاهد تحولاتي شده و از اون نوع سنتيش به نوعي خارجشده و مواد محترقه جايگزين آتيش و پريدن از روي اون شده . موادي كه صداهاي ناهنجاري
رو هم به همراه داره و بعضي اوقات هم باعث مردم آزاري مي شه . البته من اصلن مخالف اين
گونه جشن گرفتن نيستم و همونجور هم كه گفتم اين روز يكي از جشن هاي اصيل ايرانيه و
مردم مي تونن هر جور كه دوست دارن اين روز رو جشن بگيرن ولي بايد سعي بشه جشن
گرفتن ما باعث اذيت و آزار مردم نشه .
در گذشته مردم شب آخرين چهارشنبه ي سال رو به خونه ي بزرگترها مي رفتن و زير كرسي آجيل و خشكبار مي خوردن و شاهنامه و حافظ مي خوندن ، بعد هم يه آتيش روشن مي كردن و
دورش جمع مي شدن و از روش مي پريدن . بعضي جاها هم ديدم كه زير آتيش سيب زميني مي
ذاشتن و وقتي آتيش خاموش شد ، از زير خاكسترا در مي آوردنش و مي خوردن . بچه ها هم
توي كوچه و محله به قاشق زني مي پرداختن و از همسايه ها شكلات و شيريني مي گرفتن .
وقتي كه تاريخ گذشتگانمون رو مي خونيم ، مي بينيم كه چقدر توي جشن هاشون خوش بودن و
چه مراسم شيريني رو برگزار مي كردند الان هم مي شه مثل همون گذشتگان جشن گرفت ولي
من خيلي هم نمي گم به قديم برگرديم و هنوز هم زير كرسي بشينيم ( چون كرسي اي هم وجود
نداره اصولن ! ) مي شه چند تا منور و فشفشه هم روشن كرد تا جشنمون شيرينتر بشه ولي نبايد
باعث مردم آزاري و فحش دادن مردم به ما بشه ! اينجوري هم به ما خوش مي گذره و هم
چهارشنبه سوري خاطره انگيزي داريم .
خوش آمدید
